Chrabąszcze majowe

Jednych fascynują, innych obrzydzają, a nawet przerażają, jednak bez względu na nasze odczucia warto wiedzieć, że nie gryzą, że są uciążliwymi szkodnikami, i że należy z nimi walczyć.

Chrabąszcze majowe, bo o nich mowa, to okazałe owady z rodziny żukowatych dorastające nawet do 3,5 centymetrów długości. Masywna budowa pokryw ochraniających delikatne skrzydła sprawia, że „zderzenie czołowe” z chrząszczem jest dość bolesne. Ogromne wrażenie z pewnością robi również okazałe „poroże”, które u samców jest wachlarzykowato rozłożone, natomiast u samic bardziej smukłe.

Rozpoczynające się w maju loty godowe chrabąszczy z pewnością sprawią, że już niebawem nad naszymi głowami rozpocznie się prawdziwy koncert buczenia, którego nie sposób nie usłyszeć.

Jako że chrabąszcz majowy to owad romantyczny, na zaloty wybiera ciepłe wieczory. Pamiętajmy, że im więcej „zakochanych par” dostrzeżemy w naszym ogródku, tym większe problemy mogą pojawić się w trakcie jego uprawy.

Chrabąszcz majowy to szkodnik. I to nie byle jaki.

Szkodliwość chrabąszcza majowego po większej części wynika z jego ogromnego apetytu oraz długiego, bo aż czteroletniego cyklu rozwojowego, w trakcie którego rosnące larwy „pochłaniają” ogromne ilości pokarmu. Dorosłe chrabąszcze żerują najchętniej na drzewach i krzewach liściastych niejednokrotnie prowadząc do powstawania rozległych gołożerów. Owady możemy spotkać głównie

na dębach, jednak równie chętnie odwiedzają wierzby, brzozy, buki, graby, klony i kasztanowce.

Z gatunków iglastych z apetytem zjadają igły modrzewia, niekiedy ogryzają kwiatostany sosny, świerka i jodły.

Larwy – pędraki tego szkodnika są rogalikowato wygięte, posiadają trzy pary nóg tułowiowych i błyszczącą, brązową główkę.

W pierwszym roku życia odżywiają się przede wszystkim próchnicą oraz drobnymi korzonkami, głównie traw. Starsze pędraki uszkadzają system korzeniowy siewek i sadzonek prawie wszystkich gatunków drzew i krzewów, w burakach i bulwach ziemniaka wygryzają dziury.

Należy pamiętać, że tam, gdzie pojawiają się pędraki, w niedługim czasie pojawi się również kret.

Naturalnym wrogiem chrabąszczy majowych są ptaki.

Jeżeli nie padliśmy ofiarą zmasowanego ataku szkodnika, skrzydlaci przyjaciele powinni spokojnie panować nad jego populacją.

Pędraki można zniszczyć głęboko przekopując glebę, w której żerują. Szkodniki wyrzucone na powierzchnię ziemi, zwłaszcza w dni słoneczne i suche, szybko giną lub stają się pokarmem dla ptaków. Chemicznie przed posadzeniem roślin lub założeniem trawnika opryskujemy powierzchnię preparatem Dursban 480EC w dawce 50ml. na 100m2, najlepiej przemieszać z warstwą gleby.

W momencie gdy już mamy szkodnika i jeszcze piękny trawnik i rośliny należy podlewać w/w preparatem. Naprawdę działa!!