Jaki kolor ma mszyca

Mszyce to drobne owady ssące, rozpowszechnione na całym świecie w ponad 3 tysiącach gatunków. Zawsze występują w masowych ilościach i atakują prawie każdą roślinę.

W zależności od gatunku mszyce żywią się konkretnymi rodzajami roślin, a nawet określonymi częściami tych roślin. Najczęściej żerują na młodych, bardzo soczystych pędach wierzchołkowych roślin, a także na kwiatostanach i pąkach kwiatowych. Młode pędy zawierają więcej soków, aparaty ssące mszycy łatwiej mogą je penetrować.

Mszyce zasadniczo różnią się między sobą pod względem wielkości i koloru. Osiągają rozmiar od 1 do 5 milimetrów i przybierają barwy od żółtej, zielonej przez czerń i róż aż po ubarwienie szarawobiałe lub brązowe. Ta różnorodna kolorystyka mszyc pomaga im maskować się przed drapieżnikami. Biedronki najczęściej obierają za cel mszyce nie pasujące kolorem do barwy liścia, tak samo jak pasożytnicze błonkówki.

                W ciągu procesu wzrostu mszyce potrafią zmieniać barwę. Młode szkodniki tego gatunku (nimfy) w trakcie dorastania kilka razy pozbywają się zewnętrznych pancerzyków, przybierających białawy lub przezroczysty kolor, które gromadzą się na wierzchniej stronie liści, przez co dorosłe osobniki posiadają inne kolory niż larwy.

Nawet ubarwienie poszczególnych części ciała może być różne, inny kolor ma odwłok, inny ogonek czy syfony a jeszcze inny odnóża. Niektóre mszyce dwudomowe (mające dwóch żywicieli w ciągu sezonu) na każdym z żywicieli mogą przybierać inną barwę.

                Spacerując po naszych ogrodach lub będąc na wycieczce możemy się przyglądnąć wielu roślinom i na wielu z nich spotkamy mszyce różniące się miedzy sobą pod wieloma względami. Przyjrzyjmy się najczęściej spotykanym gatunkom tych owadów.

Mszyca różano- szczeciowa występuje w dwóch formach barwnych: uskrzydlone formy mają barwę zieloną, natomiast bezskrzydłe są różowe.

                Mszyca kropkowana żerująca na różnych gatunkach sosen przybiera różne barwy w sezonie. Wiosną jest pomarańczowo-brązowa, a w lecie przybiera barwę szarą do ciemnobrązowej.

                Mszyca burakowa żerująca na różnych roślinach – ciało czarne z odcieniem zielonym lub brązowym, matowe. Nimfy są matowo czarne z białym, woskowym wzorem na odwłoku.

                Ochojnik świerkowy zielony – założycielki rodu posiadają barwę brunatnoczerwoną, pokryte są dodatkowo białawym woskowym puchem. Larwy są jasnozielone a uskrzydlone dzieworódki są czerwonawe lub żółtobrunatne.

                Zdobniczka lipowa – formy uskrzydlone są żółte z czarnymi sklerytami na odwłoku, larwy są zielonkawożółte z kilkoma ciemnymi sklerytami tworzącymi charakterystyczny wzór na odwłoku.

                Mszyca kapuściana żeruje zwykle na spodniej stronie liści, ale również na łodygach brokułu. Tworzy gęste kolonie szaro-zielonych owadów, pokrytych szarawobiałą, kruchą, woskowatą powłoką.

                Mszyca różano – rutewkowa występuje na róży, orlikach lub rutewce w kolorach od jasnozielonego do żółtego.

                Miodownica różana to mszyca z rodziny miodownicowatych. Występuje na różnych gatunkach róż. Żeruje w bardzo licznych koloniach na korze u podstawy pędu, tworząc brunatno czarne skupiska.

                Miodownica dwubarwna to mszyca żerująca na sośnie czarnej. Przednia część odwłoka żółtawobrązowa pokryta jest woskowym nalotem, a końcowa prawie czarna.

                Bawełnica to mszyca żerująca na różnych gatunkach roślin ozdobnych. Posiada ciało długości 1,7-1,8 mm barwy szarawobiałej z licznymi płytkami gruczołów woskowych, pokryta gęsto białym woskowym nalotem.

           U bawełnicy wiązowo-turzycowej założycielki rodu są żółte lub żółtawozielone, pokryte delikatnym nalotem woskowym. Osobniki uskrzydlone są zielone bez nalotu woskowego.

           Mszyca wiciokrzewowo-pasternakowa niebieskawo-zielona pokryta jest białym nalotem woskowym.

                Na podziemnych częściach roślin ogrodowych /pierwiosnki, róże, słonecznik, sałata/ żeruje kilka gatunków mszyc różniących się ubarwieniem: od kremowo-brązowego do niebieskawo – zielonego oraz żółtego.

                Gamę kolorów mszyce uzyskują dzięki barwnym karotenoidom, które najczęściej pozyskują   z roślin. Jednak niektóre gatunki mszyc potrafią same wyprodukować własne barwniki, co jest nietypowym zjawiskiem, gdyż zwierzęta bardzo rzadko są w stanie produkować własne karotenoidy, najczęściej zdobywają je właśnie z pokarmu.

                Ciekawostką jest to, że barwnik odpowiedzialny za kolor tych owadów jest wykorzystany w celach spożywczych, przemyśle włókienniczym czy kosmetycznym.

Popularny napój alkoholowy campari zawdzięcza swój niezwykły kolor barwnikowi otrzymanemu właśnie z mszycy (dactylopis coccus, wcześniejsza nazwa coccus cacti) o nazwie koszenila.

Mszyce te żerują na różnych sukulentach i kaktusach. Dawniej służyły do barwienia tkanin, teraz oprócz zastosowa-nia jako barwnik w przemyśle spożywczym występują również przy produkcji kosmetyków.

                                                                                                                        Tekst :Maciej Wołkowicz