30 lat minęło
Dzisiejsze uroczystości , to ważne wydarzenie w dziejach brzeskiego szpitala noszącego imię prof. Ludwika Rydygiera. Uczczenie jubileuszu 30-lecia działalności placówki w murach nowego budynku przy Kościuszki 68, rozpoczęto mszą św. w intencji pracowników ZOZu, podczas której poświecono pierwszy w dziejach szpitala sztandar. Dalsza część uroczystości odbyła się w Regionalnym Centrum Kulturalno – Bibliotecznym. Po uroczystym przywitaniu gości i przemowach okolicznościowych, na ręce dyrektor – Józefy Szczurek, wręczony został Certyfikat Akredytacyjny Ministra Zdrowia oraz Certyfikat „Szpital Przyjazny Dziecku”.
Przedstawiona prezentacja ukazywała zmiany jakie dokonały się w na przełomie lat w szpitalu. W ostatnim czasie obiekt został gruntownie zmodernizowany. 11 oddziałów szpitalnych, trzy oddziały dzienne, 31 poradni specjalistycznych, zespoły ratownictwa medycznego, podstawowa opieka zdrowotna, świadczona w trzech przychodniach i blisko 800 zatrudnionych na etatach, do tego osoby pracujące na umowach cywilnych (około stu). Do tego budżet w kwocie około 60 milionów złotych, dywersyfikacja dochodów i coraz lepsza marka w gronie szpitali powiatowych w Polsce. W ostatnich 10 latach na remont i zakupy sprzętu medycznego placówka wydała kilkadziesiąt milionów złotych. Dzisiaj jest to największy pracodawca na terenie miasta i powiatu brzeskiego.
Po prezentacji nastąpiła krótka część artystyczna, przygotowana przez wychowanków Miejskiego Ośrodka Kultury.
———-
Pierwszy szpital w Brzesku został ufundowany przez Grzegorza z Sanoka –arcybiskupa
Lwowskiego około 1440 roku. W roku 1505 Katarzyna i jej syn Jan Helsztyński, wypełniając wolę zmarłego męża i Ojca Spytka z Melsztyna –fundują w Brzesku szpital i kościół szpitalny. Szpital znajdował się z tyłu kościoła szpitalnego pod wezwaniem św. Ducha. W czasie najazdu szwedzkiego spłonął i do roku 1678 nie został w całości odbudowany.
W kilkanaście lat później nadal był w bardzo złym stanie. Pieczę nad szpitalem oraz kościołem miał proboszcz parafii św. Jakuba. W dniu 30 lipca 1898 Rada Gminna rozpatrywała sprawę budowy szpitala powiatowego. Nawiązując do uchwały Rady Powiatowej w Brzesku z dn. 9 lutego 1898 w sprawie budowy szpitala z okazji 50 rocznicy panowania Cesarza Franciszka I , którego imię miał otrzymać szpital. W roku 1898 odstąpiono do tej decyzji na rzecz budowy domu dla ubogich, który pełnił funkcję szpitala do czasu pożaru w roku 1904. W roku 1914 wybudowano przy obecnej ulicy Czarnowiejskiej budynek murowany z cegły na pomieszczenia szpitala- budynek istnieje do dnia dzisiejszego-nie spełnił on nigdy roli szpitala ,ale był to dom dla ubogich i bezdomnych. Początki obecnego szpitala sięgają 1943 roku-szpital mieścił się w budynku łaźni miejskiej.
W okresie okupacji trzeba wspomnieć o prywatnym szpitaliku zakładowym przy Browarze
Okocim. W roku 1945 szpital z łaźni został przeniesiony do budynku Gimnazjum i Liceum przy ul. Kościuszki 33, gdzie szpital mieścił się do czasu oddania do użytku nowego budynku w dniu 14 marca 1983 roku. Po remoncie opuszczonego budynku starego szpitala uruchomiono 2 oddziały Chorób Płuc. Oddziały te funkcjonowały do roku 2000, kiedy to w miejsce likwidowanego pierwszego oddziału Chorób Płuc od dnia pierwszego stycznia 2000 roku uruchomiono Oddział Opiekuńczo –Leczniczy. Aktualnie szpital powiatowy im. L. Rydygiera w Brzesku zlokalizowany jest tylko w budynku przy ulicy Kościuszki 68.
Dokładnie 14 marca 1983 roku rozpoczęła się nowa era w dziejach brzeskiego szpitala. Placówka została przeniesiona do nowego budynku, w którym mieści się do dzisiaj.
Patronem szpitala jest prof. Ludwik Rydygier – (1850-1920) jeden z najwybitniejszych chirurgów swego czasu. W 1880 roku przeprowadził pierwszy w Polsce (a drugi na świecie) zabieg wycięcia odźwiernika z powodu raka żołądka, a w 1881 pierwszy w świecie zabieg resekcji żołądka z powodu owrzodzenia. W 1884 wprowadził nową metodę chirurgicznego leczenia choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy za pomocą zespolenia żołądkowo-jelitowego.
Rydygier był autorem (1900) oryginalnej metody usuwania gruczolaka gruczołu krokowego i wielu innych technik operacyjnych. Wychował wielu znakomitych chirurgów, przyszłych profesorów. W 1889 roku zorganizował pierwszy w Polsce zjazd chirurgiczny. Zjazdy te w 1921 dały początek Towarzystwu Chirurgów Polskich.
Niektóre wprowadzone przez niego metody operowania żołądka, raka odbytnicy, amputacji, kardiochirurgii, ortopedii, chirurgii plastycznej, urologii – są stosowane do dziś. Mało kto jednak wie iż był wielkim przeciwnikiem równouprawnienia kobiet w dostępie do zawodu lekarskiego.
